Pensando en reutilizar calzado entre persoas?

Sabemos que o calzado é unha parte fundamental no noso día a día. Somos capaces de identificar, con mellor ou peor sensibilidade, aquel tipo de zapatillas que nos encaixan ben ou mal. Por tanto, sempre tentaremos buscar aquilo que beneficie a nosa saúde e comodidade.

Pero, en ocasións, o aforro económico prevalece sobre o benestar. Desgraciadamente, isto tamén ocorre cos nosos pés. Reutilizar calzado é unha práctica moi común entre irmáns, ou mesmo entre xeracións moi diferentes. Falamos de zapatillas ou botíns, por exemplo, que poden presentar certo nivel de desgaste en adóitea ou que o seu persoal xa ten unha forma establecida polo ‘usuario’ anterior.

Sen dúbida, esta non é unha práctica aconsellable en ningún momento das nosas vidas, e aínda o é menos na idade infantil. Desde os 3 aos 8 anos, o pé dun neno/a evoluciona a gran velocidade e son moi vulnerables á presión, por que a súa estrutura aínda non está definida. Neses momentos, reutilizar calzado pode ser moi prexudicial para a saúde do menor.

Os pés entre diferentes persoas son anatomicamente distintos e, por tanto, a pisada non é igual. O irmán que utilice en primeiro lugar un zapato deixará a súa pegada e a súa forma sobre o persoal e a forma do calzado. O que o utilice despois verase obrigado a adaptarse, e iso sempre é negativo: primeiro, por unha ineficiente repartición da pisada e, segundo, polos posibles rozamentos que poden ter lugar.

Dende o COPOGA sinalamos que “os pés dos nenos crecen entre sete ou oito milímetros cada tres meses e antes de empezar o cole hai que comprobar que o calzado non lles quedou pequeno. Uns dedos dos pés comprimidos, aínda que non doian, poden xerar lesións e modificacións da marcha”.

Revisión do calzado reutilizado

O nivel de desgaste débese comprobar na totalidade do calzado. Adóitea é de especial relevancia. Se está moi desgastada, as irregularidades do chan poden notarse moito máis no pé, e causar molestias ou dor. Se os zapatos conservan a súa forma orixinal e toda -ou case- a totalidade da súa robustez, podemos dicir que son idóneos para ser reutilizados.

Iso si, sempre tendo en conta a forma da soleta. Só no caso de que estea nova pódese reutilizar. Se non, convén cambiala por unha nova, ideal para o/a novo/a propietario/a. Ademais, se o primeiro propietario do calzado tiña algunha complicación na pisada, esta poderíase trasladar ao persoal e acabar por prexudicar tamén a marcha do/a novo/a usuario/a.

Se nos fixamos nos reforzos, estes deben estar en óptimas condicións. No caso do talón –contraforte-, podemos atopar bos indicadores do nivel de desgaste, xa que non debe estar vencido (nin cara á dereita nin cara á esquerda), nin engurrado. Se é o caso, ademais de ser un calzado menos ríxido e estable, modificará a forma de pisar do segundo usuario e ademais son menos resistentes ante calquera posible rozamento ou impacto con algún elemento, como pedras soltas ou grava.

Convén, ademais, fixarse no empeine, un bo indicador do uso do calzado. Se está moi dobrado e engurrado, é posible que o zapato se atope moi usado. Ademais, esa zona podería causar molestia na persoa que herda o novo zapato e tamén cambios na mecánica do pé.

Finalmente, este calzado débese gardar nun lugar seco, afastado da humidade. É moi recomendable aplicar no interior un produto que combata os fungos (antifúnxico), para así garantir a hixiene e a saúde do pé.

De seguir os consellos descritos máis arriba, evitando calzado que presente algún sinal de deformación ou desgaste, pensaremos máis na saúde. Por iso, é ideal non reutilizar calzado doutra persoa e que, de facelo, sexa sempre con moi pouco uso e nas mellores condicións.

Bibliografía

García Fontecha, D. (2012). El calzado del niño. Recuperado de https://www.traumatologiainfantil.com/es/pie/el-calzado 

CGCOP. 4 errores comunes al comprar calzado para nuestros hijos. (2018). Recuperado de: https://pontuspiesenbuenasmanos.cgcop.es/2018/05/16/errores-comprar-calzado-hijos/