QUE TEMOS QUE FACER PARA ELIMINAR CALOS NOS PÉS?
A aparición de calos nas plantas dos pés é un problema moi común na sociedade.
Os calos na planta do pé son chamados queratoses plantares e son a resposta do noso corpo ante un exceso de presión en determinadas áreas do pé. Este tipo de lesión caracterízase por mostrar unha cor máis escura, ten os bordos ben definidos e iníciase desde as capas máis profundas da pel.
Ante a súa aparición é necesario acudir ao podólogo para a súa posterior avaliación da situación vascular e neurolóxica do pé. Na maioría das ocasións son localizados, pero noutras circunstancias son callos difusos xa que non contan cunha marxe ben definida.
Diferenza entre calo e dureza
En moitas ocasións a xente confunde o termo dureza co de callo, e hai que dicir que se aprecian diferenzas entre eles. O tamaño do calo é máis pequeno e o seu núcleo crece cara ao interior buscando o óso. Aparece nas articulacións e resulta moi doloroso, xa que ten terminacións nerviosas.
Por outra banda, a dureza é máis grande, non contén núcleo e crece ao ancho. Resulta áspera ao tacto e é de cor amarela. Adoita crecer na planta do pé, no talón ou nos laterais. O máis destacado e quizais a diferenza máis notable con respecto ao calo é que non producen dor.
Tipos de calos
- Duros. É o máis común. Adoitan aparecer nas falanxes dos dedos, normalmente nos dedos 2.º, 3.º e 5.º.
- Brandos. Teñen unha aparencia esbrancuxada. Son os chamados “ollos de pito ” ou “ollos de galo”. Adoitan aparecer entre os dedos dos pés. A diferenza dos anteriores, teñen unha consistencia gomosa a consecuencia dun exceso de humidade nos pés. En moitas ocasións orixínanse ao utilizar un calzado moi apertado que fai premer excesivamente os dedos terminando por xuntalos.
- Vasculares ou neurovasculares. Os calos vasculares teñen as mesmas características que os calos duros coa diferenza de que no seu interior crecen vasos sanguíneos. No caso dos neurovasculares hai que engadir a presenza de tecido nervioso. Estes adoitan ser moi dolorosose sangrar e é necesario extirpalos nalgúns casos.
Tratamento
Existen unha serie de tratamentos caseiros como o uso da pedra pómez, dunha lima ou dun raspacalos que poden eliminar este tipo de lesión pero que poden ser perigosos cun mal uso. O máis recomendable é acudir ao podólogo no momento de detectar o calo para que nos estableza que tratamento cómpre aplicar e ademais, coñecer a orixe do problema. En moitos casos poden estar directamente relacionados coa biomecánica do paciente
Os tres tratamentos máis habituais baixo supervisión profesional son os seguintes:
- Eliminación do calo por adelgazamento mediante unha folla de bisturí. Posteriormente recoméndase o uso dunha soleta e/ou férula durante un tempo determinado no caso de ter deformidades no pé. Naquelas ocasións nas que o tratamento é ineficaz realízase unha intervención cirúrxica para a eliminación do calo.
- Tratamento cirúrxico da queratose plantar. Vai ser diferente segundo o tamaño do calo, a súa localización e a súa gravidade. Despois será necesario repouso para a cicatrización e para poder apoiar correctamente o pé.
- Tratamento químico como o ácido salicílico. É un tratamento bastante común. Esta substancia vai destruíndo células da superficie da pel.
Moitos dos pacientes decídense a utilizar calicidas, pero o seu mal uso pode empeorar a situación. Os podólogos advirten de que non eliminan a causa do problema e de que poden provocar queimaduras na pel.
Complicacións
Non adoitan ter graves complexidades. Con todo, nas persoas que padecen diabetes pódense desenvolver infeccións e úlceras que terminen en lesións máis graves. Por iso é necesario que os diabéticos acudan de maneira frecuente ao podólogo para a revisión dos seus pés.