ALTERACIÓNS DAS UÑAS NOS ANCIÁNS

As afeccións dos membros inferiores son unha das principais causas da limitación da actividade dos anciáns. É necesaria unha atención primaria nos problemas do pé para tentar que estas persoas  non perdan a mobilidade e se reduza  a dor. O que debemos ter en conta  é que as perdas funcionais nos distintos órganos e sistemas se producen de   maneira moi diferente segundo as características de cada persoa.

Os podólogos desenvolveron  sistemas de avaliación  xeriátrica global para mediante unha avaliación multidisciplinar chegar a identificar, describir e explicar os problemas das persoas maiores dependentes, se é posible.

Entre as modificacións e alteracións que máis inciden nas enfermidades dos pés destacan os problemas biomecánicos-ortopédicos, os trastornos dermatolóxicos e ungulares e os problemas no paciente diabético. Nesta ocasión imos centrar nos cambios e dificultades que se producen nas uñas.

Os anos pasan e as nosas uñas sofren diferentes cambios que forman parte do proceso de envellecemento.

Os cambios máis destacados que se producen na uña son:

• Aumento do contido de calcio
• Descenso do ferro
• Afectación da epiderme da capa ungular o que produce unha diminución do tecido elástico
• Engrósase a parede dos vasos sanguíneos subungulares
• Diminución no crecemento da uña

As alteracións que nos podemos atopar nos pacientes da terceira idade son moi diversas. Facemos mención ás máis coñecidas e frecuentes:

• Onicogrifose. Trátase do aumento esaxerado do grosor das uñas, que terminan curvando en espiral. A lámina ungular vólvese  gris opaca con acumulo de restos de po e con tendencia a cravarse na carne. Ten maior incidencia sobre a uña gorda do pé. A onicogrifose asóciase a traumatismos repetidos, problemas biomecánicos, trastornos circulatorios e neuropatías periféricas, entre outras. O crecemento da uña onicogrifótica é lento e en moitas ocasións dificúltalle ao paciente poder cortar el mesmo as uñas e mesmo dificultades e dor para calzarse.
• Uñas en vidro de reloxo. Tamén se coñecen como uñas hipocráticas. A alteración consiste no engrosamento do tecido que se atopa  por baixo  da uña dos dedos dos pés. Apréciase visualmente pola curvatura da uña cara abaixo . Asociadas a cardiopatías e alteracións pulmonares.
• Hemorraxias en estela. Aparecen como liñas de sangrado de cor vermella escura por baixo das uñas. Esténdense na dirección en que crece a uña. As hemorraxias son máis frecuentes a nivel distal da uña e vanlle dar esa aparencia “en estela” debido a que parece que o paciente ten estelas cravadas debaixo da súa lámina ungular. Asócianse a microtraumatismos, á artrite reumatoide, á diabetes, alteracións pulmonares etc.
• Onicomicose. Trátase da infección das uñas por fungos. É moi común a infección de varias uñas á vez. Os fungos, denominados dermatofitos adoitan crecer en ambientes húmidos e cálidos. O cadro clínico máis frecuente que nos podemos atopar é a onicomicose subungular distal e lateral que tras anos de evolución deriva nunha onicomicose distrófica total
• Coiloniquia. As uñas son anormalmente delgadas e van perdendo a súa convexidade e poden chegar a ser planas ou cóncavas. Por iso se coñecen así mesmo como uñas culler. A coiloniquia pode estar orixinada por alteracións de metabolismo de ferro, alteracións de tiroide ou enfermidades coronarias

Na actualidade unha gran parte dos pacientes que acoden a unha consulta podolóxica son maiores de 65 anos. Isto fai que sexa imprescindible coñecer as alteracións e infeccións das uñas deste grupo poboacional. É fundamental que o podólogo faga un correcto diagnóstico para evitar posibles tumores, xa que nos últimos anos a frecuencia de tumores malignos do aparello ungulares aumentou considerablemente.

Ás enfermidades dos pés, sobre todo cando lles afectan ás persoas maiores, non se lles presta a atención que precisan. Na maioría dos casos o paciente pensa que estas doenzas  aparecen como consecuencia do envellecemento e non teñen solución. Os podólogos son os profesionais encargados da avaliación xeriátrica e de proporcionar un coidado asistencial e preventivo co obxectivo de mellorar  a calidade de vida dos pacientes maiores.